Micki voelde zich erg bekeken… Na de hele avontuur in het huis was alles omgegooid in haar leven. Haar kleding was gescheurd, vies en haar lange haren zaten vast in de klit. Ze zocht een plekje uit bij het meer en zocht een steen uit. Het water zag er niet fris uit. Maar alles was beter dan al deze aangekoekte spul aan haar. Ze zag er net uit als een wandelende zombie. Ze zat zelf nog onder het vuil en bloed. Bij de steen trok ze haar kleding uit. Begon het te wassen en legde het in de zon neer om te drogen. Na een erge twijvel sprong ze zelf ook nog in het water en waste zichzelf maar.

Eenmaal uit het water was het een ander meisje geworden. Het lange haar zat dan nog wel erg in de klit. Maar het vuil en oud bloed was van haar af. De korst op haar been zat er echter nog wel. Nu nadat ze was wezen zwemmen trekte de oude wond nog wat. Ze besloot om in beweging te blijven door hout te verzamelen en misschien nog wat te eten mee te nemen. De zon begon onder te gaan en er was niet veel tijd meer voor een klein vuurtje. Snel stapelde ze het hout op en legde sten en om de zijkanten neer. Na een aantal pogingen had ze ook vuur weten te maken. Ze warmde haarzelf op bij het vuur en bleef in hetv uur kijken. De wond was weer opengegaan door het vele lopen van daarnet. Het kon Micki weinig boeien, Ze had geen eten voor nu. De kans was groot dat ze gegeten werd…

Ze begon haar eigen haar af te kappen zodat het kort werd. Zo waren de klitten en de smurrie uit haar haren. Het kon er wellis waar niet uitzien. Maar ze had er een beter gevoel bij dan daarvoor. De kleding moest nu wel droog zijn, Ze trok de kleding aan en scheurde nog een stukje van de onderkant af. Vouwde het meerdere keren dubbel en verbond zichzelf met het doek. Even meende ze wat in haar ooghoeken gezien te hebben en keek links van haar. Er keken 2 kleine oogjes gnieperig naar haar. Wat moest ze nu doen? Wat kon ze doen?! Enige wat ze deed was met doodsogen ernaar blijven staren. Bang om te bewegen, Bang… om alsnog dood te gaan.

( Deze is voor Blacky om mee te RPG )

Black thunder was uitgedroogd. zo snel als ze kon liep ze richting het meer. het was dan niet heel schoon , maar water was water. haar tong liet ze even over haar bek gaan , maar het hielp niet heel veel. gelukkig was het niet ver meer. ze zette het op het rennen. e had dorst en het meer was zo dichtbij dat het niet uitmaakte hoe snel ze ging. ze rende door het struikgewas en stopte. binnen een seconde stond ze stil. hijgend. een twee been was bij het meer. haar haren stonden overeind van angst. ze wou wat drinken , ze had zo een dorst. ze zou de twee-been zo kunnen doden. dat kon. de twee been had een wapen. wat Blacky wel raar vond was dat het twee been wezen haar (ze dacht tenminste dat het een haar was) vacht afsneed. waarvoor zou de dat nou doen? daarna trok ze vreemde lappen aan , maakte er een stuk en deed daarvan een deel om een van haar benen. die wezens hadden vreemde gewoontes , dat was zeker. haar bek voelde nog droger en haar kop deed pijn , ze moest echt wat drinken. ze nam een hap lucht , sloeg haar klauwen uit en liep zo zelfverzekerd op het meer en de twee been af. als het moest zou ze haar tanden laten zien maar niet te snel. de twee been zou dan alleen maar sneller haar proberen te doden. weer likte ze haar bek af. het water zag er uitnodigend uit. maar ze durfde niet verder. op een paar meter afstand van de enge twee been , een vrouwtje ? , bleef de grote zwarte panter staan. klauwen een klein beetje uit , en nekharen lichtjes omhoog. het was bijna niet te zien.

Micki voelde zich bekeken toen ze al aankwam. Ze had dat gevoel wegeschoven en was haar ding gaan doen. Nadat ze zichzelf schoon had gemaakt wilde ze haar been verbinden.
Ze had haar been nog niet verbonden of ze had wat gezien in haar linker ooghoek.

Voor haar stond een grote zwarte kat. Velle gele ogen die niet al te vriendelijk kekek. Nadat ze verder keek leek het op een panter, Deze was al geen welp meer. Zij daar integen, ze was nog maar 15. De panter likte zijn lippen af en liep met uitgeslagen klauwen naar haar toe. W.w.wat?! ik moet hier weg zien te komen! Volgens mij heeft die trek in een lekker hapje! paniekerig stond ze snel weer op en probeerde te rennen, Maar de wond in haar been schoot er gelijk in waardoor ze niet kon rennen. 'S.Shit... Dat doet echt zeer!' Zei ze met tranen in haar ogen. Ze besloot om naar de rots te hinken. Haar spullen liet ze waar ze lagen.

Bang omdat ze nog dood zou kunnen gaan. Eenmaal op de rots keek ze achter zich, de grote panter zat nu bij haar spullen. Die krijg ik nu niet meer terug denk ik.... Ze keek rond wat ze nou nog kon doen, maar alles lag daar. De doek die ze net nog vast had lag daar ook nog. Niet wetend wat ze zou moeten doen bleef ze bang op het achterste puntje van de rots zitten. Wachten op wat er zou gebeuren.

Blacky liep voorzichtig naar de spullen van de jonge twee been toe. al snuffelend onderzocht ze al die vreemde dingetjes. ze keek op naar het meisje , ze huilde en had bloed aan der been. ze leek niet gevaarlijk maar met deze wezens wist je het nooit. langzaam liep ze dichter naar het meisje toe en op 3 meter afstand bleef ze staan. ze nam het meisje in haar op. ze zag er bang uit. dichterbij durfde Blacky niet te komen strakst lokte de twee been haar in de val. haar oren liet ze rondgaan om elk geluid op te pikken en ze snufte de lucht af en liet haar ogen te gast. misschien waren er wel nog meer. ze pikte er niet meer op maar je kon het nooit zeker weten. dit waren een van de weinige wezens waar zij bang voor was. ze gromde even en ging met haar nagels over de grond. 'zijn er meer van jullie?' vroeg ze het meisje nors. nadat ze het gezegd had bedacht ze zich dat twee benen dieren niet konden verstaan. ze wachtte met gespannen spieren af. als het meisje of een ander haar wat aan wou doen kon ze snel wegkomen.