Hij had al zoveel dieren gezien die gewoon door de vervuiling heen liepen. Jonge dieren, die niets anders gewent waren. Het bruine hert liep over de highlands, nu aan de voet van waar het gebied begon. Het was winter hier, en koud. Met zijn gewij shuurde hij over een boom zodat de schors los liet en at dat op. Niet dat het lekker was, maar je was nooit zeker of je het gras kon eten, of niet. Net als het meer, dat hier vlakbij was. Waarschijnlijk waren daar ook al genoeg dieren, en mensen, in dood gegaan. Rustig stapte het hert door, in de richting van het meer. Hij was uit het bos gekomen, en wilde naar het zuiden trekken. Niet dat hij wist waarom, en waar hij precies heen wilde. Maar hij was een mens tegen gekomen, een paar dagen terug alweer, en wilde daar zo snel mogelijk vandaan. Nog steeds had hij het gebroken touw om zijn nek hangen, maar hij wilde eerst veilig zijn voordat hij zich met dat touw bezig zou gaan houden. Freedom versnelde zijn pas in een sprong-achtige galop, en snelde naar het zuiden.

-open voor iedereen-