Met een diepe zucht streek de zwarte raaf neer op een auto. Waarschijnlijk had de bestuurder het virus genegeerd en was eropuit gegaan. Aan de geur van dood te ruiken bleek dit niet zo'n goed plan te zijn geweest. Eagon liep naar de rand van het gedeukte dak en keek omlaag. Er was niet veel voor hem over. Natuurlijk waren de lekkerste en makkelijkste delen al opgegeten door andere dieren, en misschien zelfs mensen. Er was echter nog wat vlees op één been over, en daar was de oude raaf maar al te blij mee. Meteen kroop hij naar binnen en viel aan op het mens, of wat er nog van over was.