Perished
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexHomepageLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

Deel

So... This is what traveling is like.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
Gart

Gart


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 17
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptydi aug 20, 2013 12:04 pm

Helemaal vanuit Engeland had ze de laatste vliegtuig nog naar hier genomen, bij het vliegveld zelf was het telaat om een vliegtuig terug te nemen want ze waren een voor een geexplodeerd, blij dat ze er zelf niet in zat was ze weg gegaan van het vliegveld, enig gevoel voor richting had ze niet en eindigde vaak overal en nergens zonder het goed door te hebben. Ze liep rond, waar had ze geen idee meer van. Ze schopte tegen een klein steentje dat zich dicht bij haar voet bevond. Een raakte trap ertegen aan en het steentje kreeg een vliegles. Het steentje raakte het water en ketste daar nog enkele keren op na. Haar ijsblauwe ogen keken naar het water, het was alweer een tijdje terug dat ze zelfs een meertje had gezien. Het water was helder, zo helder dat je alle bende die de mensheid er afgelopen jaar erin hadden gegooid, gewoon kon zien. Het deed haar ergens niet zo goed om dat te zien, het was zonde en al helemaal voor de dieren die dan ook nog eens in de buurt leefden. Doordat het middag was had ze haar jasje op haar arm gelegd, Het had een zachte stof en was deel van haar school uniform. Het was een hoge school waar zij opzat en doordat haar ouder het benodigde geld hadden was ze ook nog een op z’n dure school gezet waar je weinig zou leren. Voorzichtig liep ze te pas verder. De bomen hadden mooie groene bladeren en een klein zuchtje wind stond er. Wie of wat zou hier nog zijn?

~x~  open max3. ~x~
Terug naar boven Ga naar beneden
Týr

Týr


Character
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: 25
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptydo aug 22, 2013 10:38 am

Een lange gedaante bekeek het meer, hoog en droog vanuit een boom. Dus dit was het meer waarover Tyr al vele verhalen had gehoord. Zijn pad was laatst gekruist geweest met dat van een andere reiziger, die van dit meer kwam, en hem vertelde hoe zijn vriend uit dit meer had gedronken en binnen een paar uur gestorven was. De man voelde zich vreemd genoeg onwel, en hij zwoer niets uit het meer gedronken te hebben, maar wel lichaamscontact met het slachtoffer heeft gehad. Tyr vreesde dat deze man nu dood was. Hij had de man willen helpen toen hij ernstig begon te braken, maar hij rende weg en sloot zichzelf op in een schuurtje. Misschien is het beter zo: deze dagen is de dood geen straf meer, maar een vrijlating geschonken door de goden. Na deze eigenaardige ontmoeting besloot Tyr naar het meer te reizen. Deze reis duurde 3 dagen te voet, maar het uitzicht was duidelijk de reis waard.

Tyr liet zich uit de boom vallen en kwam met een doffe boem op de aarde. De grond lag er kaal bij, maar binnen een paar weken zou het bedekt zijn met een laag bladeren. De zomer kwam tot een einde en zou plaats maken voor de herfst. Tyr vond de herfst al altijd zijn favoriete seizoen, de bomen zagen er dan er dan prachtig uit en er viel vanalles te verzamelen in de bossen. Tyr liep ieder jaar door de bossen in Birka en kwam thuis met een hele verzameling noten. Deze gewoonte was hem tot vandaag bijgebleven, en het zou zeker van pas komen zou hij zonder voedsel komen in de winter. Tyr was zo diep in gedachten verzonken over noten dat hij bijna in het meer stapte. Geschrokken staarde hij naar het water. Eerst zag hij zichzelf in een reflectie van het water, het moest maanden geleden zijn dat hij zichzelf had gezien. Zijn haar was langer, zijn baard was gegroeid, en zijn gezicht zag er zwakker en uitgeput uit; er zaten grote wallen onder zijn ogen en zijn huidskleur was bleker dan hij zich ooit herinnerde. Voor hij zichzelf echter goed had bekeken kwam er een ander gezicht naar boven. Een dood gezicht! Zijn huid was niet wit, maar geel. Hij had overal geïnfecteerde wonden en de helft was al weggevreten, waardoor je een deel van zijn schedel kon zien. Er was ook een lege diepte waar een linkeroog zou moeten zijn. Tyr stapte traag terug van het meer, alsof hij gehypnotiseerd was door deze éénogige blik. Deze plaats was inderdaad vervloekt. Hij stond op het punt rechtsomkeer te maken en nooit meer van deze plaats te spreken toen er een steen over het water vloog, en kaatste. Hij moest door een menselijk wezen gegooid zijn. Tyr besloot te gaan kijken wie er nog zo moedig, dwaas of onwetend genoeg is om bij dit meer te komen.

Aan de rand van het meer stond er een meisje. Ze was niet extreem jong, maar ze leek toch nog niet volwassen, ze droeg een soort uniform, maar haar blauwe haar viel het meeste op van allemaal. Het leek erop dat ze alleen was. Tyr liep traag naar haar toe, om haar niet bang te maken.
''Ik zou voorzichtig zijn met dit water, als ik jouw was.'' sprak hij. ''Ik ben vandaag al meerdere mensen tegengekomen die wanhopig genoeg waren om hiervan te drinken. ...Wel, wat er van hun overblijft meer.''
Tyr onderbrak zijn gesprek en keek even naar het onschuldig ogende water.
''Oh, mijn excuses. Waar zijn mijn manieren.'' zei hij toen hij terug bij zijn zinnen kwam. ''Tyr Valdrson.''
Hij ging relaxend tegen een grote steen leunen. Hij had een lange reis achter de rug en zijn benen waren aan een punt dat ze zo goed als uitgeput waren. Wat steun zou geen kwaad kunnen.
''Als je het niet erg zou vindt dat ik het vraag; ik vraag me af wat iemand die zo jong is alleen in zo'n gevaarlijk gebied uitspookt.'' sprak hij beleefd.
Tyr probeerde zich comfortabeler op de steen te nestelen en wachtte op een antwoord van het blauwharige meisje.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://flightrising.com/main.php?p=lair&tab=userpage&id=
Gart

Gart


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 17
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptyvr aug 23, 2013 12:23 am

Ze schopte tegen een steen aan, het maakte kleine kringetjes op het water terwijl het steeds verder ketste. Met een plop geluid viel het in het water. Ze keek naar het water, het was zonde. Zonde dat de mensheid dat gedaan hadden, ze vond het ergens al horrible dat ze van alles weg zat. Ze leek een beetje opgeslokt te worden met haar gedachtes over het meer en had niemand voorderest horen aankomen. Ze keek haastig om en zag daar een man, hij had lang haar en een lange baard. Toen de man naar het water keek volgde ze zijn blik naar het water terug. “So…” Begon ze in het engels. De algemene taal vond ze nog lastig en sprak er soms een woordje in het engels doorheen. “ This water… is echt… cursed..?” Vroeg ze voorzichtig, ze zuchte klein en ging erbij zitten terplekken waar ze stond. Dit moest zij ook echt hebben. Even bleef er een stilte hangen wat ze niet erg vond, stilte was haast wat ze alleen nog kende. Ze zat op haar knieën en bleef met haar ogen over het water turen, net zoals hem was ze opgeslokt door het water als het waren. “Eh? Aaah, n…nee ik ben de schuldige… ik.. not so good…goed… praten.” Ze kreeg kleine blosjes en keek even weg. Ze schaamde zich een beetje voor haar doen van praten. Ze hoorde zijn vraag en keek even weg, haar glimlach die net nog zat was weg. “I… really don’t really know… How I ended up here. I came here with a airport for school. We had to go somewhere for a week, me and my 3 other friends travelled to here. Once we got here… stuff happened… all… ended up lost… or killed perhaps... All I know that… there was no way back to England anymore…” Ze had een kleine brok in haar keel toen ze eraan terug dacht hoe alles gegaan was. Het was zeker een lastige periode geweest. Ze glimlachte naar hem, doordat ze het zo snel vertelde vergat ze dat ze het in het engels had gesproken. Echt doorhebben had ze het ook niet op het moment. Ze haalde de pin uit haar haren en keek ernaar. “Hoe… u bent....come.. hier?” Sprak ze weer wat onhandig. Waarom kon ze gewoon niet de algemene taal zo vlekkenloos praten.
Terug naar boven Ga naar beneden
Týr

Týr


Character
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: 25
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptyzo sep 08, 2013 8:15 am

''So.. this water.. is echt.. cursed?'' begon het meisje half in de algemene taal en half in een taal die Týr nauwelijks kende. De moderne Engelse spraakkunst was zo goed als onbekend voor hem, hij had natuurlijk veel boeken gelezen over de Ierse Kelten, maar deze waren in het oud-Engels. Zonder dat Týr het zelf door had, moest hij verward gekeken hebben want ze slaakte een kreetje en stamelde: ''N.. nee ik ben de schuldige. Ik.. not so good.. goed.. praten.''
''Juist,'' zuchtte Týr als antwoord. ''Ik neem aan dat je de algemene taal wel kunt begrijpen?''
Hij liet het meisje haar verhaal doen van hoe ze een schoolreis van Engeland naar hier had gemaakt voor de Grote Oorlog. Hoe ze haar vrienden was kwijtgeraakt en ze op het vasteland vast zat.
''Op de hooglanden in het westen is de situatie er hetzelfde, misschien zelfs erger, heb ik gehoord. Je hebt het geluk gehad om eraan te ontsnappen.'' zei Tyr in een poging de trieste blik van haar gezicht te vegen. Het had blijkbaar een impact want een glimlach verscheen op haar gezicht.
''Hoe.. u bent come.. hier?'' sprak ze traag.

''Ik kwam met een kleine boot uit het noorden, Zweden. Tijdens de Grote Oorlog waren in het ijs van de Noordpool verdwaalde chemische raketten en nucleaire bommen ontploft. Het ijs dat er nog was begon te smelten. Dat zorgde ervoor dat bijna heel Scandinavië de diepte inzonk. Ik leefde toen in een huisje op een berg, deze hoogte heeft m'n leven gered. Jaren leefde ik van planten aan de voet van de berg of als ik geluk had een wild beest dat zich schuilhield.'' vertelde hij.
Tyr, die meer in zijn eigen herinneringen zat, stond op van zijn steen en keek naar de andere oever van het meer, en wat nog verder lag.
Na een korte stilte vervolgde hij zijn verhaal: ''Uiteindelijk, toen ik bijna geen uitweg meer zag, kwam er een kleine houten boot aanspoelen. Het hout was rot, maar gebroken dingen kunnen hersteld worden. In een paar weken tijd bouwde ik deze boot om tot een ware drakkar en vaarde ik zuidwaarts, in de hoop land tegen te komen. En dat lukte. Sindsdien zwerf ik in dezer landen rond en hoorde ik geruchten van een vervloekt meer, en zo ben ik hier terecht gekomen.'' Met deze woorden beëindigde Tyr zijn verhaal.

Omdat Tyr niets beters te doen had greep hij een paar mooie stenen van de grond en liet ze over het water ketsen.
''Ik heb redelijk veel geluk gehad als je dit zo be-Hngg-kijkt,'' De steen die hij net gooide sprong drie keer over het water voor hij de bodem raakte. ''Ik leef nog om een nieuwe dag door te vechten tot er een einde aan komt.'' sprak hij terwijl nog een steen verder gooide dan de eerste.
''Hier, probeer ook wat stenen te gooien. Denk je verder dan mij te kunnen gooien?'' zei hij terwijl hij haar een extreem pannekoekvormig exemplaar aanreikte.

[Mein excuses dat het zo vreselijk lang heeft geduurd, ik bleef vergeten dat ik nog moest posten door school en persoonlijke stuff XD]
Terug naar boven Ga naar beneden
http://flightrising.com/main.php?p=lair&tab=userpage&id=
Gart

Gart


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 17
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptywo sep 25, 2013 12:07 am

Gart luisterde naar hem, maar verstond soms nou net een woordje niet. Ze volgde de steen rustig met haar ogen en keek er rustig naar terwijl het de bodem in zonk. Ze pakte de steen aan die zij zelf toe gereken kreeg. “That… Niet leuk klinkt… “ Zei ze rustig, waarom voelde het toch ergens zo bekend, ze liep nog naar het rand van de meer toe en keek even naar haar eigen spiegelbeeld. Ze deed een stap naar achter en gaf de steen een grote slinger, deze ketste een paar keer voordat het naar beneden ging. “ Do… you still have a reason to life..?” Vroeg ze twijfelend terwijl ze naar die ene plek in het meer bleef kijken. Zij zelf zat ver van huis, ver van familie als ze die nog had…. Huisdieren… haar vrienden, ze liet zich rustig op een hurkende positie vallen. Ze deed veel moeite om niet in tranen uit te barsten. Ze wilde dat niet doen voor een vreemde. Ze stond op en hield haar weer groot. “ Where do you go?” Vroeg ze met een half onzekere stem.

// Sowwy het is flup ._.
Terug naar boven Ga naar beneden
Night

Night


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 5 times I have seen spring.
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptyzo sep 29, 2013 1:48 am

De zwarte merrie galoppeerde tussen de bomen. Ze reisde nu al een hele tijd aan een stuk door maar haar hoeven hadden het nog niet begeven, nooit had ze zo veel waarde gehecht aan haar uithoudingsvermogen. Tijdens haar gevangenschap had ze gehoopt op vrijheid, nu ze die wederom terug had wist ze weer hoe het was om moe te zijn en hoger te hebben. Ook de droge zanderige smaak in haar keel wist ze plaats te brengen. Met haar hoeven plette ze wat gras samen met wat andere planten. Ze strekte haar benen steeds weer om in een snellere galop te komen, met haar oren in haar nek gaf de snelheid een gevoel van vliegen. Zo bleef ze doorrijden totdat het gras overging tot stenen en haar weg doodliep dankzij een meer. Ze ging over tot een rustige stap en kwam weer op adem. Toen ze de lucht opsnoof rook ze twee mensen, haar instinct zei dat ze om moest keren maar haar nieuwsgierigheid dwong haar dichterbij. De geur versterkte en ze zag twee gestaltes opdoemen. Zwarte gestaltes kregen zodra ze dichterbij kwam kleuren en nu kon ze de twee verschillende geuren apart in zich opnemen. Ze liet een zachte hinnik horen en keek nieuwsgierig naar de mensen. Waren ze vriendelijk? Of had ze beter naar haar instincten kunnen luisteren?

{Kom er ineens lekker brutaal tussen XD Als ik niet gewenst ben zeg je het maar (= }
Terug naar boven Ga naar beneden
Týr

Týr


Character
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: 25
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptydo okt 03, 2013 9:31 am

Het blauwharige meisje nam de steen aan mompelde iets, maar uiteindelijk gooide ze de steen. Hij ketste een paar keer in mooie boogjes over het water en verdween uiteindelijk.. voorgoed. ''Hah! Mooie worp!'' riep Tyr. ''Nu, ik denk dat ik maar in deze buurt een kamp zou opslaan, ik heb werkelijk ver genoeg gelopen heb voor vandaag. Ik ga even wat dood hout tussen deze bomen daar zoeken.'' Hij wees naar de groep kalende bomen vanwaar hij was gekomen. ''Blijf jij even hier? Ik ben zo terug.'' Tyr had nauwelijks een paar schreden gemaakt voor het meisje iets tegen hem zei.
''Do you still have a reason to live?''
Bij deze woorden schoot er een onhoorbare pang door zijn lichaam heen, en lieten hem tot een stilstand komen. Zijn ene kant begeerde naar de Hallen van de Alvader in het rijk van Asgard, maar een andere kant wist dat het daar nog te vroeg voor was, veel te vroeg. Een dood moest verdiend worden.
''Wat is een leven waard?'' zei hij uiteindelijk. ''Dit is een donkere plaats, ik hoop dat ik het wat kan oplichten voordat ik Midgard verlaat.'' Zonder er nog iets bij te zeggen beende hij naar het bos om hout te sprokkelen.

In nog geen vijf minuten kwam Tyr al terug met zoveel mogelijk hout dat hij kon dragen. Hij gooide het met een doffe plof op de aarde neer. ''Dit zou voor een warm vuurtje zorgen, eh?'' vroeg hij grijnzend. Het viel hem toen pas op dat ze vlakbij het water op haar knieeën zat. ''Je weet dat ik je heb gewaarschuwd heb dat dat water je levend opvreet, toch?'' riep hij haar na. Tot zijn opluchting keerde ze om en kwam ze terug naar hem. De bezorgdheid stond op haar gezicht te lezen, maar toch was het beter om haar niet hierover lastig te vallen. ''Where do you go?'' sprak ze.
''Ik ga voorlopig helemaal nergens heen, ik rol straks m'n slaapzak open en ga ik voor een vuurtje wat eten.'' Tyr deed zijn rugzak af en gooide die naast het hout neer. ''Als je wilt blijven, mag je dat gerust doen. Ik heb ingrediënten genoeg voor soep te maken, denk ik.'' Als eerste procedure voor het avondmaal begon Tyr het hout netjes op te stapelen zodat het vuur gemakkelijk zou verspreiden en zijn oude pan gemakkelijk zou opwarmen. Hij werd echter gestoord door een soort gehinnik. Op de één of andere manier was er een paard bij hen terechtgekomen. Een mooie, zwarte merrie met een glanzende vacht. Alleen oogde ze wat mager, en zocht waarschijnlijk plaats om haar dorst te lessen. Hoe kon je tegen een paard uitleggen dat het water haar dood zou veroorzaken?
''Ik neem aan dat je in Engeland niet geleerd hebt voor paardenfluisteraar?'' sprak hij tegen het meisje. Met een zucht stond Tyr recht om het paard te benaderen. ''Let even op m'n spullen daar.. en m'n zwaard.'' Hij gespte de riem waarmee zijn zwaard op zijn rug zat los en gooide het naast de rugzak. Het leek beter om het paard ongewapend te benaderen, anders zou hij haar alleen maar afschrikken en zou ze ergens anders van het meer drinken. ''Ssshht, ik doe je niets aan.'' fluisterde Tyr. Eerst boog hij voor haar, zelfs een paard zou dat als een teken moeten zien van vrede...

[Du bent zeker welkom hier, hoe meer hoe beter, =D]
Terug naar boven Ga naar beneden
http://flightrising.com/main.php?p=lair&tab=userpage&id=
Gart

Gart


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 17
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptywo okt 16, 2013 12:07 am

// FIRST OF ALL!!!!!!!!!!! SORRY DAT IK ZOLAAT REAGEER, SPELFOUTEN EN / OF KORTHEID!! DIT IS VIA EEN TELEFOON GEDAAN!!!!!!!

Hij had hem een vraag gesteld, wat leven nog inhield. Ze kreeg een simpel antwoord terug, het was altijd beter dan niks. Maar zelf had ze er weing aan. Hij keek hem na waarna hij weer ineens wegstapte,nee zelfs sneller. Ze zuchten even en ging maar haast terplekken zitten. Nu was ze weer alleen... en al snel kwamen donkere gedachten in haar geest. Het werd inderdaad donkerder nu ze erop letten. De woorden van de man drongen niet door maar ze knikte er beleefd op. "Yeah.." Ze pakte uit haar tas een aansteker en legde deze naast Tyr neer. Vroeger rookte ze nog, ze had ruim 3 aanstekers en nog een pakje sigaretten in haar zak. Ze keek ook om toen ze wat hoorden. "We... didn't learn... that..." Het was ook een van de eerste keren dat ze daadwerkenlijk een paard zag. Ze wilde al opstaan toen de man haar daarvan behoeden. "Okay..." Sprak ze iets wat teleur gesteld, ze wilde wel dat ze iets kon doen. Gespannen bleef ze kijken en bleef met haar handen en knieën op de grond zitten, voorzichtig boog zij naar achteren toe zodat ze uiteindelijk op haar hielen zat. Het zat niet convertabel, absoluut niet. Maar beter dan handen en knieën blijven zitten. "Does she belong to someone?" Vroeg ze aan Tyr alsof die alles wst.

// ofc ben je welkom :3 Alleen... sorry dat ik soms wat laat reageer en spam me anders dood ^^"
Terug naar boven Ga naar beneden
Night

Night


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 5 times I have seen spring.
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptywo okt 16, 2013 1:28 am

Met haar diep bruine ogen volgde ze gespannen de bewegingen van de mensen. Ze leken haar vriendelijk maar ze zag vrijwel nooit het kwade in zulke wezens. Hoe kon ze ook, ze was opgegroeid in het wild waar je mensen nooit zag. Dan kon ze toch zeker ook niet weten of ze wat slechts in hun schild voerde? De grootste van de twee kwam naar haar toe gelopen, instinctief zette ze een stap naar achter. ''Ssshht, ik doe je niets aan.'' Haar oren spitste zich naar voren bij het horen van het geluid. Het klonk zeker niet gemeen of uitdagend laat staan bedreigend. Haar hoofd gooide ze iets op toen de man een voor haar vreemde beweging maakte. Toen ze er zeker van wist dat het geen aanval was laagde ze haar hoofd weer en keek de mensen nieuwsgierig aan. Misschien was dit wel een teken van vriendschap? Het zou niemand kwaad doen om ook wat vriendelijkheid terug te tonen. Ze leken niet al te snel dus mocht er iets gebeuren kon ze vluchten. Met die gedachten in haar hoofd stapte ze naar voren en drukte ze haar snuit tegen de wang van de mannelijke mens. "Does she belong to someone?" Hoorde ze van de vrouwelijke mens. Niet dat ze het begreep maar ook dat klonk niet gevaarlijk dus bleef ze maar staan. Een plan dwaalde in haar hoofd om ook haar te begroeten met een neusje maar de pose die ze aanhield was haar niet echt vertrouwt. Nu ze toch dichterbij was bij een van die wezens maakte ze gebruik van de situatie en begon aan hem te snuffelen. Uiteindelijk keek ze op met haar oren nog steeds vriendelijk naar voren gericht.
Terug naar boven Ga naar beneden
Miku

Miku


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 2
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptydo okt 17, 2013 10:05 pm

Miku draafde op een rustig tempo door de bossen. De wind waaide en speelde vrolijk met de blaadjes aan de bomen. De vogels vloten hun liedjes zoals gewoonlijk en Miku moest een onderkomen vinden voor de nacht. De wind waaide door de neus van Miku waardoor ze een geur ontdekten die ze liever niet wilde ontdekken. Ze spitste haar oortjes en stopte met rennen. Ze keek door de bossen maar kon niet zien waar de geur vandaan kwam. Ze zuchtte diep. Dan moest ze er maar heen gaan. Tegen de wind in liep ze naar de geur toe. Het was een enorme omweg, maar zo zou degene waar de geur van was haar niet ruiken. Ze stond van een kleine afstand te kijken naar de gebeurtenissen. Het waren twee twee-voeters die met elkaar aan het praten waren. De een zag er anders uit dan de andere. Het was een vrouwtje en een mannetje. Dat kon Miku nog wel zien vanaf haar plek. Ze vroeg zich af wat de tweevoeters aan het doen waren aan de rand van het bos. De mannelijke tweevoeter ging er vandoor. Miku was meteen op haar hoeden. Zou hij haar gezien hebben? Ze ging staan en keek schichtig om zich heen. Maar ze kon hem niet opmerken. Het vrouwtje bleef alleen achter. Ze ging bij het water zitten. Miku hield haar hoofd een beetje scheef. "Wat een raar mens" mompelde Miku. Ze wist toch zeker wel dat ze niet zo dichtbij dat water moest komen? Ineens kwam de mannelijke tweevoeter terug. Miku kon zien dat hij wat in zijn armen had liggen maar kon niet opmaken wat het was. Toen het op de grond lag en ze er licht van maakte begreep ze het. Het was hout. Miku had het altijd facinerend gevonden hoe mensen het licht konden maken. Maar ze mocht niet te nieuwsgierig worden. Die twee voeters zijn tot overal in staat. Miku legde haar tanden even bloot. Ze gromde binnenmonds toen ze weer dacht aan haar familie. Met een rustig drafje liep ze de heuvel af naar beneden. Ze moest iets dichterbij zien te komen. Ineens rook ze een ander wezen. Miku dook de bosjes in en bleef laag bij de grond. Het was een merrie. Miku voelde hoe het water uit haar mond liep. Ze had wel honger. De merrie was geinteresseerd in de tweevoeters net als Miku. Maar Miku wist dat de merrie een andere bedoeling had dan Miku. Miku bekeek hoe de merrie instinctief reageerde, maar na enkele minuten anders deed. Miku hield haar hoofd schijn. Was die merrie wel helemaal lekker in haar hoofd? Ze liet gewoon de tweevoeter dichtbij! Miku kwam uit de bosjes en legde haar tanden bloot. Ze grom zo hard als ze kon. "Ben je gek," vroeg Miku tussen haar tanden door aan de merrie. "Je mag nooit, maar dan ook NOOIT een tweevoeter vertrouwen!,". Miku keek nu naar de tweevoeter. Haar ogen spuwde vuur uit. De tweevoeter moest weg bij de merrie. Miku kwam heel langzaam dichterbij, kromde haar rug meer liet nog meer haar tanden zien en gromde bedreigend. "Maak dat je weg komt," gromde ze naar de tweevoeter. Niet dat de tweevoeter haar zou kunnen verstaan, maar ze wist dat de boodschap duidelijk was.


-Helloo!! Is het oke als ik binnenval?-
Terug naar boven Ga naar beneden
Týr

Týr


Character
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: 25
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptyzo okt 27, 2013 5:48 am

Tot de verrassing van Tyr deinsde het paard niet terug, ze kwam dichter met haar neus en besnuffelde hem. Wanneer zou de laatste keer geweest zijn dat hij de warmte van een ander levend wezen had gevoeld zonder hem te willen doden? Hij aaide de manen van het dier en wist dat er een nieuwsgierige band van begrip tussen hen was.
''Does she belong to someone?'' vroeg Gart.
''Ik denk dat ze in menselijke handen was geboren..'' antwoordde Tyr die opmerkte dat dit een gefokt ras leek. ''Maar volgens mij is ze uitgebroken of ontsnapt toen de Oorlog begon. Dit arme beest heeft waarschijnlijk een hele reis achter de rug, de laatste boerderij die ik zag was vele mijlen van hier.'' Hij gaf een begrijpende aai op haar rechterkaak. ''Zou ze wat kruiden of noten lusten? Kun je even m'n rugzak aangeven?'' vroeg hij.

Toen Tyr terug naar het kampvuurtje liep hoorde hij een vreemd laag gegrom. Eerst dacht hij dat het paard dit vreemde geluid maakte, maar achter hem stond er een wolf. En ze leek op de een of andere manier razend te zijn. In haar blik stond er duidelijk een uitdrukking om te doden. Tyr besefte de eerste drie seconden niet goed wat er gebeurde waardoor hij met een vage uitdrukking naar de wolf grijnsde. Zelfs toen de eerste schok achter de rug was, bewoog hij geen spier. Zelfs zijn ogen niet. Traag leek zijn lichaam terug tot leven te komen met zijn mond die nauwelijks hoorbaar: ''Woden's skägg, en varg!'' sprak. Hij was zo geschokt dat hij in zijn eigen taal viel.
''Jag knullar mitt svärd inte två sekunder med mig, och sedan en svältande varg utanför.'' Met grote woedende stappen liep hij terug naar het kampvuur. ''Var är mitt svärd?'' riep hij. Tyr nam niet eens de moeite om de schede met zich mee te nemen. In één vloeiende beweging trok hij het glinsterend lemmet tevoorschijn en in een tweede beweging schopte hij zijn rugzak met zijn schede in Gart's handen. ''Verberg je, en als ik val moet je rennen.'' zei hij. Normaal zou hij nooit zijn rugzak aan iemand geven, maar dit vertrouwen was gedwongen.

Normaal had Tyr gewoon de gloeiende as in de ogen van het beest geschopt en zou hij met het blauwharige meisje rennen, maar hoe kun je aan een paard vertellen dat ze hem moest volgen? Het arme beest zou hij niet zomaar overlaten aan de wolven. Het beste wat hij dus kon doen was een poging doen haar te verdedigen. Hij plantte zijn leren laarzen tussen de keitjes en greep zijn zwaard met beide handen vast. Klaar om te reageren op een mogelijke aanval.

[Ofcourse ben je welkom, maar ik weet niet echt hoe ik anders zou moeten reageren dan me voor te bereiden op een gevecht als er een wolf afkomt. Dus je kunt vluchten of Tyr aanvallen en mogelijk licht verwonden, but beware: Tyr weet hoe hij met een zwaard kan omgaan.]
Terug naar boven Ga naar beneden
http://flightrising.com/main.php?p=lair&tab=userpage&id=
Gart

Gart


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 17
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptydo nov 07, 2013 8:13 am

het paard bleef staan en Gart bleef zo rustig mogenlijk, ze luisterde naar hoe en wat en keek hem aan. Voorzichtig kwam ze overeind, viel haar rok weer zoals het moest hangen. "Ofcourse." Voorzichtig en rustig vanwegen het paard gaf ze zijn tas aan. toch werd haar blik angstig en keek naar de wolf die er stond. Ze zag de tanden en keek Tyr bezorgd aan. "I think... were in trouble..." Zei ze ernstig. Ook zij stond nu bevoren en keek hun aan. Ze slikte benauwd en wist zich geen enig idee te doen. Ze hoorde hoe het wapen uit zijn lemmet getrokken werd, hoe het glinsterden. Ze pakte zijn spullen en deed zoals gezegd. "Wolfs can't climb... " Sprak ze in haarzelf en klom als een bezetende een boom in, de tas bleef soms even steken maar klom dan met een andere beweging verder. het boeide haar al een hele lange tijd niet meer dat je haar onderbroek kon zien van onderen, het boeide haar gewoon al niet meer en had er dus ook geen erg in wat andere er van vonden. haar benen zaten aan een kant van de tak en had de tas zo gezet dat deze stevig stond, de schede er voorzichtig in de tas gestopt. Ze keek gespannen toe, ze keek wat ze zou kunnen doen en maakte van een tak een katapult en gebruikte de besjes als wapen. met een haar elastiek zou het wel moeten lukken en had een nood iets in elkaar gezet. dit zou nooit zo lang houden natuurlijk.  


// sorry dat het zo klein is... Moet weer even inkomen. Ofc ben je welking en laten we geliefde een post volgorde erin houden. Paard Wolf Tyr Ik pleeas ^^"  Anders raak ik dr draad kwijt.

MAX MENSEN IN DEZE TOPIC! GEEN ANDERE  KUNNEN ER MEER BIJ!
Terug naar boven Ga naar beneden
Night

Night


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 5 times I have seen spring.
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptyza nov 09, 2013 7:06 am

Een vriendelijke aanraking voelde prettig. Zacht brieste ze uit. Het was al een hele tijd geleden toen ze bij de mensen was, nou ja voor haar gevoel. Wat er met de mensen was gebeurd nadat ze weg was gegaan was nog altijd een vraag die haar achtervolgde. Kort drukte ze haar snuit weer tegen het mens aan. Wat ze zijden verstond ze niet maar ze nam het allemaal op als troostende woordjes zodat ze niet weg zou vluchten. Ook leken ze tegen elkaar te praten.

Toen er een wolf opdoemde schrok ze en zette ze wat stappen achteruit. De wolf kwam tussen haar en het mens in. "Ben je gek," vroeg de wolf aan haar. "Je mag nooit, maar dan ook NOOIT een tweevoeter vertrouwen!," Ze ging op haar achterpoten staan en steigerde hoog. Een teken dat ze nog genoeg energie had om deze wolf te bevechten mocht het nodig zijn. Haar eerste instinct zei om te rennen en niet om te kijken maar dan zou ze deze mensen achter moeten laten. Misschien waren deze wezens geen kudde, en al zeker niet de hare, kon ze het niet over zich heen krijgen om ze nu zomaar achter te laten. Haar hoven kwamen neer net naast de achterhand van de wolf. ''Dus je voorkiest dat ik een roofdier vertrouw?'' Sprak ze fel en spottend terug. "Maak dat je weg komt'' sprak de wolf, blijkbaar een teef, tegen de mensen. Met haar bruine ogen, waarbij nu het oogwit zichtbaar was keek ze naar het kleine mens dat wegliep waarnaar haar blik weer ging naar de grotere variant die iets glimmends vast hielt. Het leek gevaarlijk, bij die gedachten zette ze weer een paar stappen achteruit. Weer keek ze weg naar het kleine, vrouwelijke mens die nu in een boom zat. Ze had gemerkt dat deze wezens op haar rug konden zitten en zijzelf hun meenam met haar passen. Dat zou ze nu ook wel willen doen mocht deze teef weg gaan. Als ze weg zou rennen zou dat dier of achter haar aan gaan of het andere mens verslinden. Dat wou ze ook weer niet. Gespannen bleef ze staan, alle bewegingen in zich op nemend.
Terug naar boven Ga naar beneden
Miku

Miku


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 2
Remission: Neutral

So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Emptyzo maa 23, 2014 6:53 am

De spanning steeg. De tweevoeters waren in de meerderheid maar er was iets anders aan de kleine variant. Miku rook dat ze bang was. De grotere tweevoeter trok iets glimmends. Miku gromde kwaad en zette een dreigende stap naar voren. De merrie stijgerde hoog. "Wat doe je," riep Miku kwaad uit en zette een paar stappen naar achteren om niet door het grote wezen te worden geraakt. "Deze tweevoeters vermoorden je nog eerder dan dat ik zou doen! Ze zullen je open snijden en je vlees gebruiken voor hun eigen belangen," gromde ze en keek de grote viervoeter aan. "Ben je vergeten wat de mensheid heeft aangericht," vroeg Miku. Het wezen leek haar niet te vertrouwen. Ze begreep het wel. Paarden waren normaal gesproken hele slimmen dieren, maar een tweevoeter verkiezen over een zoogdier? Miku begreep er helemaal niks meer van. De blauwharige tweevoeter klom in een boom. Miku hield haar hoofd scheef. Dacht die tweevoeter nu echt dat ze daar niet in zou kunnen klimmen? Slim bedacht, want Miku kon ook niet in die boom klimmen. De grotere tweevoeter leek een groter probleem te vormen. Miku gromde nogmaals haar tanden bloot en zette opnieuw een stap naar voren. Als ze wilde dat de merrie hier weg zou gaan moest ze snel handelen. Miku bekeek haar mogelijkheden. Ze kon het wezen aanvallen dat voor haar stond met het glimmende ding in zijn handen of ze zou de merrie wegjagen door haar aan te vallen, maar dat zou haar "vertrouwen" kunnen beschamen. Ze zuchtte in haar hoofd en gromde nogmaals naar de tweevoeter maar kwam niet in actie. Ze hield haar hoofd laag bij de grond en haar nekharen stonden overeind. "Je moet echt maken dat je weg komt,". De grote tweevoeter deed nog steeds niks, maar Miku wist dat ze in de gaten werd gehouden. De andere tweevoeter zat hoog in de boom. Ze vormde dus geen bedreiging. Miku wachtte op het juiste moment, maar zou die ook echt komen? Ineens wist ze wat ze moest doen. Miku maakte een onverwachte beweging naar de merrie. Ze gromde kwaad en hapte naar de benen van het dier. Ze hoopte dat het op hol zou slaan. Daardoor zou ze een afleiding kunnen zijn. Miku draaide zich terug om naar de tweevoeter en rende op hem af. Ze sprong boven op hem. Ze vielen samen op de grond. Miku beet de tweevoeter in zijn zij waardoor zijn kleding scheurde. Miku voelde het bloed tussen haar tanden sijpelen. Ze sprong achteruit en gromde nogmaals. Ze stond nu met haar rug naar de boom toe.

- O my gosh! sorry voor de hele hele hele late reactie... -
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




So... This is what traveling is like.  Empty
BerichtOnderwerp: Re: So... This is what traveling is like. So... This is what traveling is like.  Empty

Terug naar boven Ga naar beneden

So... This is what traveling is like.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Perished :: ... :: Lake Contaminari-