Night sprintte door het bos. Doelloos zoals altijd. Haar passen waren lang en sierlijk. Onder haar glanzende zwarte vacht rolden haar spieren bij iedere pas. Ze liet het zonlicht haar verwarmen. Haar blik gleed over de omgeving die niet haar aandacht opving. Kort bleef ze door galopperen totdat haar gedachten afdwaalde naar een geur die in de zwoele ochtend lucht hing. Haar benen brachten haar op het spoor. Na enige tijd kwam er iets op haar pad. Haar bruine ogen keken nieuwsgierig in de richting van het gestalte.

{Kort maar toch xD Iemand leidde me af}

Allyn liet zijn lange benen liepen rustig door het bs terwijl de bladeren klachend onder zijn hoeven kraakte terwijl ze scheurde en hij sommige van hun in de helft achter liet. Ze zouden nooit aan zijn gewicht kunnen wennen, en eigenlijk boeide het hem ook helemaal niets. Het was tijden geleden geweest dat hij een ander paard had gezien, het zou hem nu niet eens meer boeien, ookal vond hij een hengst. Het enige wat hij had gevonden waren andere beesten, beesten die net zoals hem mager waren. Wolven die hem aanzagen als een hapje, eekhoorns die voor hem weg vluchtte alsof een paard ieder moment een roofdier zou kunnen zijn. Ja, right. En tweebenenr, die dingen kwam hij ook nog tegen. Tweebeners die geheel onderuit werden gehaald door de ziekte. En tweebenerd die nogsteeds dachten dat hun soort het grootste en machtigste soort was. De hengst werd uit zijn gedachten getrokken toen een pas zijn benen tegen een tak stootte. Meteen keek hij om zich heen, hij was geen angstig beest maar hij had geen zin in een roofdier aan zijn kont. Het enige wat hij nu wou tegenkomen was een merrie. En alsof iemand zijn gedachte had kunnen lezen rook hij een verse geur, meteen wist hij wat die geur was, een merrie. Meteen draaide zijn benen die kant op en keek in haar richting. Waar hij de zwarte verschijnining al snel vond. Ze zag er gespierd uit maar tegelijk ook weer mooi. Nou ja mooi, prachtig kon je zeggen. Misschien lag het er gewoon aan dat hij al weken geen merrie meer had gezien. Hij nam haar nog een keer in zich op. Haar zwarte vacht glanste zacht. "Hey Beauty" begon hij meteen al. Niet de eerste keer dat hij dit tegen een merrie zei maar wel bijna de eerste keer dat hij het echt meende. "What are you doing here all alone?" vroeg hij rustig. Hij stapte rustig dichterbij maar wel op een goede afstand dat ze hem niet zomaar kon raken.

Ze zag in haar achterhoek een vogel wegspringen, het beest zijn vleugel was zodanig gewond dat vliegen onmogelijk werd. Lang zou hij dus niet meer leven. In deze tijd was ieder roofdier wel uit op een lekker hapje. Ze had de rovers al vaak graatmager ontdekt en zo wanhopig dat ze zelf een gezond paard zouden proberen te doden. Gelukkig was ze er tot nu toe goed vanaf gekomen al was ze bang dat dat geluk niet voor eeuwig bleef. En paarden, soortgenoten, die waren ook nergens te vinden. De laatste die ze gezien had waren degene van de ranch waar ze tot korte tijd gebroken werd. Ze schrok licht op toen ze een groot bewegend ding opmerkte. Haar oren schoof ze naar voren en onderzocht het gene even. Het was een hengst, hij zag er ouder uit dan haar. Even voelde ze een nieuwsgierigheid opkomen die zeer sterk was. Eindelijk een ander paard, nog even levendig als kan zijn. Waarschijnlijk had hij net zoals haar wel last van een strakke honger, of was hij minder voorzichtig met eten als zij? Het eerste woord was aan hem "Hey Beauty" Meteen vlogen haar oren wat naar achter. Híer had ze dus geen behoefte aan, ze haatte het om versiert te worden. "What are you doing here all alone?'' Ze bekeek de hengst even snel. Hij was zelf ook niet de slechtste. ''My name isn't Beauty, and I'm walking like you can see.'' Haar toon was kalm maar er zat een licht sarcasme in. Ze liep langs hem. ''My name is Night. And if you really want you can join me in my little walk.'' Zonder hem een kans te geven om te antwoorden of maar even na te denken liep ze al verder. Toen ze op een enige afstand was keek ze achterom en zwiepte met haar staart ''Bye Cassanova'' En ze liep weer verder.

{Het spijt me voor late reactie, mijn laptop stierf gisteren bijna DX}