Perished
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexHomepageLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

Deel

Beginning a new alone life

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
Aphra

Aphra


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 1year
Remission: Neutral

Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Emptyvr apr 19, 2013 9:38 pm

Het jonge welpje zat lichtjes bibberend tegen haar moeder, smaen met haar broertjes en zusjes. Het was vreemd. had haar moeder het ook koud? Want voor de eerste keer voelde Aphra dat haar moeder het niet zo warm had. Alleen trilde ze niet zoveel zoals Aphra zelf, waarschijnlijk was het wel logisch, haar moeder was de alpha van de roedel en dus ook de sterkste. Geeuwend rekte het welpje zich uit en stapte uit het veilige hol. Zij zelf was de sterkste pup van het nest, dat kwam oo omdat ze veel meer durfde dan de rest; haar violet kleurige ogen scanden de omgeving. Allen als Aphra in de schaduw of het donker staarde zou je nooit durven zeggen dat ze violet kleur hadden maar robijn kleurig waren; Een en al mysterie straalden haar ogen uit. nadat ze al sluipend door het bos was gegaan gebruikte ze haar neus op zoek naar een prooi. Dat ze ook al snel vond. daar iets verder van haar af zat een konijn. Zo geruisloos mogenlijk sloop ze grijnzend op het weerloos diertje af, en vanaf het de andere kant op keek besprong ze het konen, beet recht in de aders van het dier zodat het direct stierf. Vervolgens begon Aphra meteen te genieten van haar maaltijd. In een fractie van een eseconde hief ze raezndsnel haar kop weer ope n spitste haar oren. het alarm gehuil vand de roedel?! Zonder nog maar te aarzelen begon ze hard te rennen richting huis alsof haar leven er vanaf hangde. HOe dichter Aphra kwam hoe angstiger ze werd, de geur van bloed wrrd dan ook steeds sterker. Wat is er hemelsnaam aan de hand? Verstijf bleef het jong welpje voor de openplek staan dat haar thuis moest voorstellen in plaats daarvan lager er overal half opgegeten wolven. Dit kon niet waar zijn. Dit moest een droom zijn. Licht trillend vand e angst snuffelde Aphra door de dode beesten. Wat ze nu zag...haar moeder was een van de vele doden. dat kon niet waar zijn. haar vader hoorde haar moeder te beschermen. Toen ze dichterbij kwam zag ze dat haar moeder had geprobeerd de rest van de welpjes te beschermen. Maar ook dat was niet gelukt. Aphra wist wel dat er een deel van de roedel was ontsnapt van dit gruwelijk gebeurtenis. Want niet alle wolven vond Aphra terug. Het welpje had alleen helemaal geen zin om ze te gaan zoeken, nee ze wou hier blijven hier bij haar moeder. Aphra moest nu sterk blijven. Haar vader had Aphra geleerd hoe ze het moest overleven. Ze was helemaal alleen....Wie dit ook heeft gedaan, die zal boeten. Aphra zal wraak nemen, hoe dan ook. Eert zal ze moeten sterker worden, en groter en ouder. Dan zal ze achter de moordenaar gaan dat was zeker. Maar eerst rusten en...dit alles verwerken. Kort spitste Aphra haar oren toen ze dacht iets te hebben gehoord. Daarna kroop ze helemaal onder haar dode moeder waardoor haar eerst spierwitte vacht al snen rood begon te kleuren. Wraak zal Aphra krijgen. het bloed was warm waardoor ze even stopte met rillen. haar ogen waren strak voor zich gericht, je weet maar nooit... misschien keerde de moordenaar nog terug. Gelukkig zat Aphra goed verstopt onder haar moeder en lagen haar broertjes en zusjes voor haar zodat ze helemaal verborgen zat.

(Juvé )
Terug naar boven Ga naar beneden
Juvé

Beginning a new alone life Awxiqo
Juvé


Character
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: I guess I quit counting a long time ago.
Remission: Doomed

Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Emptyvr apr 19, 2013 10:10 pm

Het wilde hem maar niet loslaten. Het bleef hem dwarszitten. Juvé liep met een flinke pas door, deed niet eens de moeite om zachtjes te doen. Zijn gedachten waren gewoon te ver weg. Ze zaten bij Oriël. Wat was ze van plan? Eerst zag hij haar overal verschijnen. En dan die hond met precies dezelfde ogen. Hadden de giftige dampen van Infernum zijn brein nu echt aangetast? Begon hij spoken te zien? Of was Oriël echt weer terug en was ze inderdaad met iets bezig. Een zacht gegrom weerklonk uit de keel van de grote vos. Als ze maar niet dacht dat hij zich gek liet maken door een mooi stel knipper ogen. Verachtelijke teef dat ze was. Maar terwijl Juvé zichzelf daar liep op te vreten in zijn woede schoot er iets vlak langs hem. Het was te snel voorbij om te zien wat het was geweest. Maar het bracht een wel heel bekende geur met zich mee. Bloed. Het beest of ding droeg een geurspoor van bloed met zich mee. En waar bloed was, waren vaak ook doden. Vooral in de hoeveelheid als wat hij nu rook. Juvé hield zijn pas in, zijn woede compleet verdwenen. Hij haalde diep adem en kwam al snel op het spoor van het bloed. Hij begon het te volgen om uiteindelijk uit te komen bij een hol. Hij kende dit soort holen, van heel lang geleden. Dit was een wolven hol. Vroeger, echt vroeger, toen hij zelf nog tot de levenden behoorde was Juvé opgegroeid in zo'n hol. Nu rook hij behalve bloed ook andere geuren. Dit hol was bewoond. En waarschijnlijk waren de bewoners er nog steeds. Voorzichtigheid was geboden.

Met haast geluidloze stappen betrad Juvé het hol. De geur van bloed was hier veel sterker dan buiten. Het was bedwelmend te noemen. Hij was het gewend. De geur van bloed maakte inmiddels deel uit van zijn leven. Hij liep iets verder het hol in. De geur van zwavel en brand die in zijn vacht hing vermengde zich met de geur van bloed wat het eigenlijk nog onaangenamer maakte. Zijn gif groene ogen gleden langs de lichamen verspreid over de grond. Het was een wolven roedel, maar allen die hier lagen waren dood. Hij kon hun gevangen zielen in zijn oren horen krijsen. Smekend om vrij gelaten te worden. Nu voor Juvé duidelijk was dat iedereen hier dood was deed hij niet langer zachtjes. Hij liep langs elk lichaam om elke ziel en bestuderen. De grote variëteit aan zielen maakte zijn humeur er niet beter op. Dat betekende dat hij meer inspanning nodig had om ze allemaal naar de juiste plekken te sturen. Zijn tocht door het hol bracht hem bij een wolvin, de Alpha als hij haar ziel moest geloven. Strijdend was ze ten onder gegaan. Absoluut niet iemand voor Infernum. Verder leek het niet alsof hier nog iemand in leven was. 'Aan het werk dan maar,' mompelde Juvé in zichzelf.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aphra

Aphra


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 1year
Remission: Neutral

Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Emptyvr apr 19, 2013 10:41 pm

Wat zou er gebeurd zijn als Aphra ook was gebleven? Zou ze hebben kunnen helpen? Waarschijnlijk niet. de kans dat ze ook zo dood zou zijn als al de rest hier was heel groot. Misschien zou ze zijn kunnen ontsnappen met haar vader. Hij heeft het wel overleefd, dat was zeker. Anders zou hij wel aan de zij van haar moeder zijn gevochten. Ongeloofelijk dat hij haar moeder had achter gelaten. Aphra wou het niet geloven. Kort snoof ze bij de gedachten. Als ze haar vader ooit eens zal zien dan ga ze zo eens een goed woordje met hem spreken. Dit keurde ze niet goed. Maar voor nu... Gewoon proberen te overleven. Dat is het enige wat ze kan doen. Ze was nog jong, maar dat wou helemaal niet zeggen dat ze geen kans had. Velen onderschatten dieren door hun grootte. maar Aphra was sterker dan men zou denken. Gewoon blijven trainen en jagen, en dan kwam ze er wel. Hopenlijk... Ze mag nu niet negatief beginnen denken, dat zou haar alleen maar deprimeren. En dat wou ze niet , ze moet en zal hier uit geraken. Kort sloot ze vermoeid haar ogen. Dit alles had haar gewoon uit geput. Langzamerhand viel ze in slaap, maar werd meteen al geteisterd door de nachtmerrie van de roedel. Hoe de moordenaar werd afgebeeld als een schim van een schaduw. Dat slachte heel haar familie uit. Haar moeder die probeerde te vechten voor het beschermen van haar kinderen.

Huigend werd Aphra wakker. Ze wou hier vanonderen vandaan komen maar hield zich meteen in toen ze lawaai hoorde in het hol, in haar huis. Heel voorzichtig en zo stil mogenlijk ging ze met haar kopje van onder haar moeder door tussen haar broertjes en zusjes en keek dreigend en zwijgend toe. Het beest keek naar haar moeder. Dat hij maar van haar bleef of anders zal zij ertussen komen. Ze zal haar moeder beschermen wat normaal de taak van haar vader hoorde te zijn. 'Aan het werk dan maar,' Hoorde ze het wezen zeggen. Langzaam maar duidelijk begon ze haar spieren op te spannen. Ontblootte kort haar tanden en trok even haar neus op toen ze zijn geur rook. Zwavel? Bah, maar dat hield haar niet in. Als hij haar moeder maar een keer aanraakte zal ze tevoorschijnt komen. Hij moet niet denken dat hij zomaar, zonder toestemming iets mag doen met haar moeder. Dat zal Aphra niet toestaan. hij had hier helemaal niks te zoeken, helemaal niks. Eerst had ze gedacht dat hij de moordenaar zou zijn geweest, maar op een of andere manier vertrouwde ze daar niet zozeer dus het zal hem waarschijnlijk niet zijn. Toch mocht hij niet zomaar haar huis binnenkomen ookal is iedereen dood. Dat hoort niet. Aphra hield zich al klaar om te voorschijnt te komen, gaf hem nog de kans om zich om te draaien en weg te gaan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Juvé

Beginning a new alone life Awxiqo
Juvé


Character
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: I guess I quit counting a long time ago.
Remission: Doomed

Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Emptydi apr 30, 2013 7:21 pm

Juvé had een hekel aan dit soort situaties. Er waren zoveel zielen bij betrokken. En ze moesten allemaal ergens anders heen. Heel even had hij met de gedachte gespeeld om het gewoon voor een ander te laten liggen en de zielen hier te negeren. Maar misschien had Oriël ergens toch wel een goede invloed op hem gehad. Dit was nu zijn verantwoordelijkheid. Zijn ''straf'' als je het zo wilde noemen. Hij moest de zielen naar de juiste plaats sturen. Hoeveel energie, inspanning en ergernis het hem ook kostte. Juvé slaakte een haast onhoorbare zucht. Hij liet de wolvin maar voor wat ze was en liep naar het midden van de ruimte. Als hij ze allemaal tegelijk wilde doen moest hij goed overzicht hebben. Juvé ging met zijn poten iets uit elkaar staan. Hij ademde diep in door zijn neus en weer uit door zijn bek en sloot zijn ogen. Toen hij ze opende leken zijn ogen wel giftig groen licht uit te spugen. Een diep, zwaar gerommel kwam van achter uit zijn keel. Een vaag groen schijnsel maakte zich los van zijn poten en verspreidde zich door de grot. Onzichtbaar voor stervelingen maar zichtbaar voor Goden zag Juvé hoe de zielen die geraakt werden door het groene schijnsel zich losmaakte van hun aardse lichaam en weg schoten. Sommigen naar het Paradijs, andere naar de krochten van de Hel. Zijn domein. Anderen weer naar de vergetelheid van Aberrabunt. Een enkeling vertrok naar Purgatorio.

Met elke golf vage groene energie kreeg Juvé een enorme optater. Dit waren krachten die hij na al die eeuwen nog steeds niet helemaal meester was. Meestal was het ook maar één sterveling per keer. Hij had dit soort technieken bijna nooit hoeven gebruiken. Ineens, vlak nadat hij klaar was, vloog er een kraai luid krijsend de grot in. Juvé's concentratie brak alsof het glas was dat op de grond werd gesmeten en gromde kort en afgemeten, maar met een akelig duivelse ondertoon erin. De kraai kraste nog iets maar vloog toen weg. Het was één van zijn boodschappers geweest met een heel interessant nieuwtje. Er was hier kennelijk nog steeds iemand in leven. Nog voor hij rustig om zich heen kon kijken voelde hij een scherpe pijn in zijn zij.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aphra

Aphra


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 1year
Remission: Neutral

Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Emptydi apr 30, 2013 11:54 pm

Waarom was gewoon niet in haar hol gebleven, bij haar moeder? Haar koppig karakter moest haar weer naar buiten geleid hebben. ze had honger, en haar instinct had haar verteld dat ze haar moeder trots moest maken en een keer alleen gaan jagen. Kijk wat er van is gekomen. Ze is de enige overlevende. Meteen rolden er ongewild enkele tranen, die Aphra verwoed wegveegte met haar poot. Sterk blijven, aphra. Sterk blijven. Veel keuze had ze dan ook niet. Zal ze het wel alleen aankunnen? Aphra was het gewend om hele dagen haar broertjes en zusjes te zien. Nu is dat allemaal in een fractie van een seconde verdwenen. Zo stil mogenlijk snifte ze even. Had ze maar gebleven. Dan had ze nu dood bij haar familie gelegen. Dat was ze nu niet helemaal alleen. Het was nu gebeurd. kon er niks meer aan doen, behalve als de je tijd kon terug draaien, maar dat was onmogenlijk natuurlijk. Helemaal alleen. De gedachten alleen al zorgde ervoor dat ze hier helemaal niet meer weg wou. Aphra was meteen stil geworden nadat ze had gezien dat er iemand binnen was gekomen. Het kon niet de moordenaar zijn, want die zou toch niet zomaar terugkomen? Die wist helemaal niet dat Aphra nog leefde. Dat was onmogenlijk. Dus het was iemand anders. maar wie? Wie had het lef om zomaar een hol binnen te komen waar zojuist iedereen vermoord is?

Wat hij hier ook komt doen, aphra wilt dat hij weg gaat. Hij moet van haar familie afblijven. Ga weg! sprak ze in haar gedachten. Waarom ging hij niet weg? Haar ogen sperde ze wijdopen toen ze merkte dat hij iets van plan was maakte ze zich stillaan gereed. Spande haar spiertjes lichtjes op. Geschrokken en beetje angstig keek ze toe hoe zijn ogen giftig groen licht werden. Wie is hij? Aphra werd nieuwsgierig. wou weten wie hij was, alleen mag hij gewoon niet aan haar familie komen. aphra hapte naar adem toen ze een kraai zag binnenkomen. Meteen greep aphra haar kans. Je weet maar nooit, misschien was dit haar laatste kans die ze kon nemen. Zo snel maar stil mogenlijk sloop ze op hem af. Ging zelf sneller toen ze merkte dat hij zich ging zoekend omdraaien. Zonder er nog bij na te denken, al trilde ze letterlijk van de angst. Hem wegjagen...hoogstwaarschijnlijk zal ze verliezen. Met een behendige beweging sprong ze op hem af en beet hem recht in de zij, al liet ze meteen weer los. Straks deed ze hem echt pijn."Laat mijn familie met rust" Sprak ze zo gevaarlijk en eng mogenlijk al faalde ze er echt in. Ze was nog zo jong, onmogenlijk als een eng beest te vergelijken. haar oren dat eerst wit waren maar nu rood van het bloed lag in haar nek gedrukt. Haar staart trilde wat van de angst maar dat probeerde ze zo goed mogenlijk te verbergen. "Wat doe jij in mijn huis." Vroeg ze toen maar probeerde het getril in haar stem te voorkomen. Hoe ging ze dit nu oplossen? "W-wat was je aan het doen". Verdorrie haar stem begon te trillen.Het was misschien beter geweest om zich onder haar moeder verborgen te houden, maar die kraai, had haar waarschijnlijk wel verraden hoe, waarom anders zou de vos oppeens zijn beginnen gaan rondkijken.
Terug naar boven Ga naar beneden
Juvé

Beginning a new alone life Awxiqo
Juvé


Character
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: I guess I quit counting a long time ago.
Remission: Doomed

Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Emptywo mei 01, 2013 7:49 pm

Door de klap dreigde Juvé voor een moment uit evenwicht te raken. Maar door het verplaatsen van zijn poot hervond hij deze. Wat hem ook gebeten had, het was kennelijk niet groot of sterk genoeg om hem omver te krijgen. Zijn kop schoot met een ruk opzij en zijn felle groene ogen staarde naar een kleine wolvin. Ze was nog jong, dat zag je zo. Juvé zag ook meteen waarom hij haar niet eerder geroken had. Haar vacht die waarschijnlijk normaal gesproken wit was, was rood gekleurd van het bloed. Juvé concludeerde dat ze zich naar alle waarschijnlijkheid onder de lijken van de andere wolven verstopt had. Omdat de geur van bloed en dood toch al de hele grot had gevuld had Juvé niet gemerkt dat er nog eentje was die leefde. De kraai had hem gewaarschuwd vlak voor ze hem had aangevallen. Toen die gedachte passeerde voelde hij ook die stekende pijn weer in zijn zij. Hij wierp even een korte blik op de wond. Toen hij nog leefde was dit misschien een redelijk vervelende irritatie geweest. Dan waren de witte stukken vacht op zijn buik nu ook rood geweest van het bloed. In plaats daarvan was het enige wat uit de wond kwam donkerbruine drab. Het was samengeklonterd bloed dat alle kleur had verloren omdat er geen zuurstof meer bij kwam. Het bloed van een dode. Hij zou er niet veel last van ondervinden stelde Juvé vast. De wolvin had meteen losgelaten dus de wond was oppervlakkig. Daarbij was het niet zo dat hij eraan zou sterven. Twee keer doodgaan was immers een beetje moeilijk. Hij zou er de komende dagen wel last van hebben, dat wel. Dat was wel een nadeel geweest aan zijn straf. Juvé mocht dat onsterfelijkheid hebben, hij was niet onaantastbaar. Natuurlijk had hij zo zijn trucjes en manieren om te voorkomen dat hij constant gewond was. Maar mocht het gebeuren dan voelde hij alle pijn en irritaties die erbij hoorden. Het genas wel. Juvé kon de meest vreselijke wonden op miraculeuze wijze overleven. Maar de pijn die erbij hoorde was soms ondragelijk.

Nu pas drong het echt tot hem door dat de kleine wolvin tegen hem aan het praten was. Hij richtte zijn blik weer naar haar. Ze probeerde hem te intimideren. Maar ze was bang. Hij zag dat ze over haar hele lijf trilde. Als ze wist wat hij was zou ze nog veel banger zijn. Maar hoe leuk het ook was om stervelingen angst aan te jagen, Juvé was op dit moment niet in de stemming. Dat kleine mormel had hem een paar dagen van strompelen bezorgd en daar kon hij echt niet om lachen. 'Je familie is dood,' zei hij kortaf. Het klonk kil en het was niet bepaald subtiel om dat harde feit zo in de lucht te gooien. Maar subtiliteit was op dit moment ver te zoeken bij de grote vos. Hij snoof even toen ze hem vroeg wat hij aan het doen was. 'Alsof je me zou geloven als ik het je zou vertellen,' begon hij. Het was weer even stil tussen de twee. 'Hun zielen zaten nog steeds opgesloten in hun aardse lichaam. Ik neem ze mee. Je wil toch niet de verantwoordelijke zijn die je moeders ziel die eeuwige rust misgunt? Laat mij in het vervolg dan gewoon mijn werk doen,' snauwde hij haar uiteindelijk toe.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aphra

Aphra


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 1year
Remission: Neutral

Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Emptyzo mei 05, 2013 4:21 am

Hij mocht dan wel groot en sterk en eng zijn, maar Aphra zal zich niet laten wegjagen. Dat mag niet. Hij moet maar een verkeerde beweging maken en ze zal hem aanvallen. Zijn ogen die dan ook gifgroen uitstraalden was de beweging waar aphra het over had gehad. De kraai die weer was gevlogen gaf de sein. Zonder nog echt er bij na te denken kroop ze lenig en behendig zonder enig gesukkel vanonder haar moeder vandaan tussen haar broertjes en zusjes door rende snel maar geruisloos recht op de grote enge vos af. maakte een lenige sprong beweging waardoor ze juist aan zijn zij kon en beet er eens goed in. Wel liet ze meteen los omdat ze daar anders zou aan blijven hangen juist de grond niet aan kunnen raken. Nadat ze hem had los gelaten zette ze meteen defensief enkele passen achteruit.probeerde niet meer te trillen op haar poten, al leek dat niet echt te lukken. Ze mocht geen angst tonen. Dat zou alleen maar bewijzen aan de grote enge vos dat ze een zielig welpje was. En aphra wou niet zielig zijn. Nee ze zal later een grote boze wolf worden en achter die moordenaar beest gaan. De smaak van bloed in Aphra haar bek was walgelijk. Het had een vreemde vieze smaak; Toch puur uit nieuwsgierigheid slikte ze een beetje bloed van de vos in maar rilde al meteen van de smaak, de rest spuugde ze weer uit. haar kopje hangde naar de grond en staarde even kort naar de rest van het bloed dat ze niet had ingeslikt. Wie was deze grote enge vos?

Blijven ademen aphra, diep in en uit, en dan kalmeer je wel weer vanzelf. het is natuurlijk makkerlijk gezegt dan gedaan, maar veel keus had ze niet echt meteen. Ze vroeg wat hij hier deed, maar het leek niet meteen alsof hij antwoord zou geven. Wel hij zal wel moeten als het aan haar zou liggen. Ze was klein wat dus in haar voordeel zou kunnen zijn, al was een hap van hem al meer dan genoeg om haar meteen het zwijgen op te leggen. Die gedachten waren inderdaad in Aphra haar hoofd, maar dat leek haar niet zozeer af te schrikken. . 'Je familie is dood,' zei hij kortaf. Kort krimpte Aphra bij zijn stem en de info ineen. Ja, ze waren dood, zij was de enige overlevende , niet iets waar ze trots op was. Ze zou veel liever van plaats hebben gewisselt met een van haar broertjes want die waren hoogstwaarschijnlijk wel sterker geweest."D-Dat weet ik wel hoor" Probeerde ze zijn kilheid na te doen maar faalde er nogal wat in. aphra vroeg dan ook wat hij deed. het leek wel alsof hij iets van plan was, dus wou ze uit nieuwsgierigheid en bescherming weten wat hij van plan was. 'Alsof je me zou geloven als ik het je zou vertellen,' begon hij. Strak keek ze hem rechtaan. Wachtend tot hij de moeite nog zou nemen om het toch uit te leggen. Ze was een leergierig persoontje. 'Hun zielen zaten nog steeds opgesloten in hun aardse lichaam. Ik neem ze mee. Je wil toch niet de verantwoordelijke zijn die je moeders ziel die eeuwige rust misgunt? Laat mij in het vervolg dan gewoon mijn werk doen,' snauwde hij haar uiteindelijk toe. Geschrokken van het gesnauw zette ze uit automatisme een stap achteruit maar zette dan weer moedig weer een vooruit."N-nee...zielen...rust."Kort fronste Aphra. Haar oren waren nu nieuwsgierig naar de vos gericht."I-Ik laat j-je doen..." ze was nog deels bang maar leek beetje per beetje haar angst weer te kunnen overwinnen. "H-het spijt me..."Omdat ze zich ongemakkelijk begon te voelen bij al die doden kroop Aphra uit het hol en ging bij een boom gaan liggen, haar kopje tussen haar poten leggend. maar begon toen toch haar pootjes te likken toen ze zag dat ze helemaal onder het bloed zaten.
Terug naar boven Ga naar beneden
Juvé

Beginning a new alone life Awxiqo
Juvé


Character
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: I guess I quit counting a long time ago.
Remission: Doomed

Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Emptyma mei 20, 2013 5:42 am

Het was maar een schrale troost om te zien hoe het kleine witte wolfje wat zijn bloed uit spuugde. Ja, dat zou waarschijnlijk wel afschuwelijk smaken. Lang ervan genieten deed hij echter niet. Hij was nog steeds flink pissig omdat ze hem gestoord had tijdens zijn werk. Zelfs leedvermaak kon hij nu niet lang van genieten. In plaats daarvan kwam hij ter zake en vertelde de wolf, hetzij op een nogal botte manier, dat haar hele familie dood was. Hij moest moeite doen om zijn lachen in te houden toen de wolf een poging deed om de kilheid die hij even daarvoor in zijn stem had gehad na te doen. Echter faalde ze daar bijzonder erg in. Juvé besteedde er geen aandacht aan hoewel hij het wel opgemerkt had. In plaats daarvan begon hij tegen de wolvin te snauwen dat ze hem gewoon zijn werk moest laten doen. Tevreden keek hij toe hoe zijn gesnauw het gewenste effect had gehad en de kleine wolvin uit de grot verdween. Hij keek haar na tot hij zeker wist dat ze weg was. Daarna liep hij langs alle doden om te controleren of hij wel echt hun ziel uit het lichaam had gehaald. Hij rondde zijn werk af en liep kalm naar buiten.

Eenmaal buiten bleef zijn blik op de witte wolvin hangen. Ze was haar poten die nog onder het bloed zaten aan het wassen. Met zachte, haast geruisloze stappen liep Juvé op haar af. Waarom hij naar haar toe ging wist hij niet zeker. Ze was een vervelende kleine pup. Maar wel één die verbazend veel lef had getoond door het tegen hem op te durven nemen. En dat was iets wat Juvé altijd wel kon waarderen. Vlak voor de wolvin bleef hij staan. 'De zielen van je familie zijn op weg naar Caelum, de hemel,' vertelde hij haar. Het bleef weer even stil tussen hen. 'Weet je eigenlijk wie ik ben?' vroeg hij naar verloop van tijd. Hij verwachtte niet dat er veel meer dan enkel legendes over hem en de andere Goden zou gaan. Maar Juvé had genoeg stervelingen gezien die helemaal niks meer over de Goden hadden meegekregen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aphra

Aphra


Character
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 1year
Remission: Neutral

Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Emptywo mei 29, 2013 8:50 am

het bloed dat ze had geproeft en een beetje had ingeslikt was walgelijk. Wie heeft er nu in godsnaam zo'n vies bloed? Wel....dat kon een dier maar zijn. kort waren haar ogen dan ook vergroot. Dat betekende nu wel niet dat ze er oppeens vandoor zal gaan met de staart tussen de benen. nee hij was degene die aan haar moeder was gekomen, en niemand komt zonder aphra haar toesteming aan haar moeder, broers en zusjes. Haar bebloede oortjes zaten nog steeds onder het bloed van haar familie, straks zal ze zich wel weer wat wassen. Maar eerst deze binnendringer. Hij snauwde haar af waardoor ze lichtjes ineen kromp, om vervolgens zijn kilheid na proberen te doen, maar faalde daar simpel weg gewoon in. Daar was nu niks aan te veranderen, gewoon doen alsof er niks fout was gegaan. Niet laten merken dat ze eigenlijk deels bang was voor hem, om wie hij werkelijk was, maar ook anderzijds had ze bewondering voor hem. Alleen had ze geen zin om hem dat te vertellen. Dat wou Aphra helemaal niet. Met een iets laaghangend kopje kroop Aphra het hol uit. haar staart hangde gewoon rustig ontspannen. Iets uit de buurt van het hol ging aphra tegen de de stam van een grote boom aan gaan liggen. haar kopje had ze tussen haar poten gelegt terwijl ze naar de grond staarde.

Hoe moet ze dit allemaal zelf doen? Terwijl ze diep in gedachten was begon ze zichzelf te wassen. eerst haar pootjes en dan de rest, haar oren kwamen als laatste. Ze lette dan ook helemaal niet meer op haar omgeving, waarom zou ze ook, er was hier toch niemand meer? Het was zij, en die vos natuurlijk. Maar die had het te druk op het moment. Dus bleef Aphra alleen achter want de vos zou snel genoeg weer weg gaan als zijn werk hier gedaan was. 'De zielen van je familie zijn op weg naar Caelum, de hemel,' Verrast keek ze op. aphra haar oren die daarstraks in haar nek hadden gelegen stonden voor nu weer opgelucht recht. 'Weet je eigenlijk wie ik ben?' vroeg hij naar verloop van tijd. aphra keek hem nu recht aan."Natuurlijk" Sprak ze iets wat verontwaardigd" Je bent Juvé god van..." Kort fronste ze, al die namen ook." Van infernum" Sprak aphra vol trots en ging nu recht gaan zitten. haar moeder had veel over de goden verteld. aphra was eigenlijk de enigste van de welpen geweest die meer over hen te weten wou komen. En nu had ze de kans, want ze stond vlak voor een van de goden. Al was hun...ontmoeting niet echt vlotjes verlopen. Toch was Aphra heel nieuwsgierig naar juvé. Ze stond recht en stapte enthousiast en nieuwsgierig een rondje rond hem en besnuffelde hem." Cool" Sprak ze speels grijzend. een echte god, ongelooflijk dat ze dit meemaakte."Wat voor krachten heb je" Vroeg Aphra opgewonden en kroop onder hem door naar de andere kant van hem."Kun je vliegen" Grijnsde ze breed.
Terug naar boven Ga naar beneden
Juvé

Beginning a new alone life Awxiqo
Juvé


Character
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: I guess I quit counting a long time ago.
Remission: Doomed

Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Emptydi okt 01, 2013 11:34 am

Het had hem onnodig veel tijd gekost, achterlijke wolf ook. Hij zou voorlopig wel even pijnlijk lopen. Juvé keek de kleine wolf na totdat ze weg was en hij zich weer volledig op zijn werk kon richten. Toen dat eindelijk gedaan was liep hij naar buiten. Hij liep op de wolvin af en vroeg haar of ze wist wie hij was na de mededeling te hebben gedaan dat haar familie op weg waren naar het paradijs. Het verbaasde Juvé nogal toen ze zei dat ze wist wie hij was. Hij had niet verwacht dat er nog ouders waren te vinden die hun kinderen over de Goden zouden vertellen. En als ze wel zo'n verhaal hadden waren hij en zijn collega's over het algemeen vervangen voor iets wat zij als meer passend zouden beschouwen. Over het algemeen iemand van hun eigen soort. Of juist niet...als het iemand was die het kwaad symboliseerde. Zoals hij.

De houding van de jonge wolvin was al snel veranderd van angstig naar enthousiast en nieuwsgierig. Ze draaide om hem heen en leek hem te onderzoeken. Ze kreeg het voor elkaar dat zelfs Juvé zich er een beetje ongemakkelijk onder voelde. Dit soort reacties was hij niet gewend. Anderen waren bang voor hem of hadden een enorme hekel aan hem. Dat werkte, waarom iets aanpassen aan die formule? Maar deze wolf leek zich absoluut niks aan te trekken van het feit dat hij de duivel in hoogsteigen persoon was. Letterlijk. Juvé trok zijn poot op toen de kleine wolvin onder hem door kroop en probeerde haar bewegingen te volgen. Maar ze was nogal klein en daardoor een stuk wendbaarder dan hij. 'Wat denk je zelf?' vroeg Juvé kalmpjes op de vraag van de wolvin. Als hij een wenkbrauw op kon trekken, had hij het gedaan. 'Ik ben een God, ik kan alles. Ik kan hier ter plekke een zombie uit de dood laten opstaan en ervoor zorgen dat hij de lambada danst met een regenworm,' ging hij verder om maar een voorbeeld te geven van hoe ongekend zijn krachten waren. Dat gezegd te hebben gebruikte hij eigenlijk maar een minieme hoeveelheid van die krachten. Vliegen zou hij bijvoorbeeld nooit doen. Mensen zouden maar raar opkijken van een vliegende vos. Daarbij kon hij zich nog veel sneller verplaatsen dan vliegen. Simpelweg door zichzelf uit elkaar te laten vallen in asdeeltjes en ergens anders weer te verschijnen. Zo kon hij ook tussen de werelden van de levenden en de andere Goden reizen. Maar als hij de belachelijke vliegende vos zou willen uithangen, natuurlijk kon hij dat!

(Het spijt me dat je zo lang hebt moeten wachten. Maar ik heb mezelf gedwongen hem nu eindelijk eens te posten xD)
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




Beginning a new alone life Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beginning a new alone life Beginning a new alone life Empty

Terug naar boven Ga naar beneden

Beginning a new alone life

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Perished :: ... :: Arboribus-